ပုဂၢဳိလ္ ႏွင္႔ သံဃာ

အခါတပါးက ေယာက္်ားတေယာက္သည္ ဆြမ္းအလႈေပးရန္အတြက္ ေက်ာင္းတုိက္သုိ႔ သြားကာ သံဃာကုိဆြမ္းစားဖိတ္၏ ။ ထုိအခ်ိန္သည္ အခါႀကီးရက္ႀကီးျဖစ္သျဖင္႔ သံဃာအားလုံး  နီးပါး ဆြမ္းဖိတ္ၿပီးသားျဖစ္ေနရာ သံဃာတပါးသာက်န္ေတာ႔၏ ။ ထုိသံဃာကုိယူမည္ေလာဟု ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ကေမးရာ ထုိသူ လဲ လက္ခံၿပီး ျပန္လာခဲ႔လုိက္သည္ ။ ထုိတပါးတည္းက်န္ေသာရဟန္းသည္ ဒုႆီလမွန္း သူေကာင္းေကာင္းသိ ပါသည္ ။ သုိ႔ႏွင္႔ ဆြမ္းခ်ိန္ေရာက္ေသာ္ ပင္႔ဖိတ္ထားေသာအိမ္သုိ႔ ရဟန္းႀကီးသည္ ဆြမ္းစားႀကြလာေသာ္ ထုိ ေယာက္်ားသည္ သံဃာအားရုိေသစြာခရီးဦးႀကဳိျပဳ ၊ ေျခေထာက္ကုိ အ၀တ္ပုဆုိးတုိ႔ျဖင္႔ သုတ္ေပး၊သန္႔ရွင္းေပး လ်က္ အိမ္ေပၚသုိ႔ပင္႔ေဆာင္၏ ။ ျမတ္ေသာေနရာတြင္ထားက ဆြမ္းလုပ္ေကၽြးမႈကုိျပဳ၏ ။ ရုိေသေလးျမတ္စြာ ဆြမ္း၊ကြမ္း ၀တ္အကုန္ျဖည့္လ်က္ သံဃာအားျပည့္စုံေစၿပီးမွ ျပန္ၾကြေစ၏ ။ ထုိသံဃာကုိယူမည္ေလာဟု ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ကေမးရာ ထုိသူ လဲ လက္ခံၿပီး ျပန္လာခဲ႔လုိက္သည္ ။ ထုိတပါးတည္းက်န္ေသာရဟန္းသည္ ဒုႆီလမွန္း သူေကာင္းေကာင္းသိ ပါသည္ ။ သုိ႔ႏွင္႔ ဆြမ္းခ်ိန္ေရာက္ေသာ္ ပင္႔ဖိတ္ထားေသာအိမ္သုိ႔ ရဟန္းႀကီးသည္ ဆြမ္းစားႀကြလာေသာ္ ထုိ ေယာက္်ားသည္ သံဃာအားရုိေသစြာခရီးဦးႀကဳိျပဳ ၊ ေျခေထာက္ကုိ အ၀တ္ပုဆုိးတုိ႔ျဖင္႔ သုတ္ေပး၊သန္႔ရွင္းေပး လ်က္ အိမ္ေပၚသုိ႔ပင္႔ေဆာင္၏ ။ ျမတ္ေသာေနရာတြင္ထားက ဆြမ္းလုပ္ေကၽြးမႈကုိျပဳ၏ ။ ရုိေသေလးျမတ္စြာ ဆြမ္း၊ကြမ္း ၀တ္အကုန္ျဖည့္လ်က္ သံဃာအားျပည့္စုံေစၿပီးမွ ျပန္ၾကြေစ၏ ။ ထုိသံဃာကုိယူမည္ေလာဟု ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ကေမးရာ ထုိသူ လဲ လက္ခံၿပီး ျပန္လာခဲ႔လုိက္သည္ ။ ထုိတပါးတည္းက်န္ေသာရဟန္းသည္ ဒုႆီလမွန္း သူေကာင္းေကာင္းသိ ပါသည္ ။ သုိ႔ႏွင္႔ ဆြမ္းခ်ိန္ေရာက္ေသာ္ ပင္႔ဖိတ္ထားေသာအိမ္သုိ႔ ရဟန္းႀကီးသည္ ဆြမ္းစားႀကြလာေသာ္ ထုိ ေယာက္်ားသည္ သံဃာအားရုိေသစြာခရီးဦးႀကဳိျပဳ ၊ ေျခေထာက္ကုိ အ၀တ္ပုဆုိးတုိ႔ျဖင္႔ သုတ္ေပး၊သန္႔ရွင္းေပး လ်က္ အိမ္ေပၚသုိ႔ပင္႔ေဆာင္၏ ။ ျမတ္ေသာေနရာတြင္ထားက ဆြမ္းလုပ္ေကၽြးမႈကုိျပဳ၏ ။ ရုိေသေလးျမတ္စြာ ဆြမ္း၊ကြမ္း ၀တ္အကုန္ျဖည့္လ်က္ သံဃာအားျပည့္စုံေစၿပီးမွ ျပန္ၾကြေစ၏ ။ ထုိသံဃာကုိယူမည္ေလာဟု ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ကေမးရာ ထုိသူ လဲ လက္ခံၿပီး ျပန္လာခဲ႔လုိက္သည္ ။ ထုိတပါးတည္းက်န္ေသာရဟန္းသည္ ဒုႆီလမွန္း သူေကာင္းေကာင္းသိ ပါသည္ ။ထုိသံဃာကုိယူမည္ေလာဟု   ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ကေမးရာ ထုိေယာက္်ားလဲ လက္ခံၿပီးျပန္လာခဲ႔လုိက္၏ ။ ထုိ တပါးတည္း က်န္ေသာရဟန္းသည္ ဒုႆီလႀကီးမွန္း သူေကာင္းေကာင္းသိပါသည္ ။ သုိ႔ႏွင္႔ ဆြမ္းစားခ်ိန္ ေရာက္ေသာ္ ပင္႔ဖိတ္ထားေသာအိမ္သုိ႔ ရဟန္းႀကီးသည္ ဆြမ္းစားၾကြလာ၏ ။ ထုိေယာက္်ားလဲ သံဃာအား ႐ုိေသစြာခရီးဦးႀကဳိျပဳ ၊ ေျခေထာက္ကုိ အဝတ္၊ပုဆုိးတုိ႔ျဖင္႔ သုတ္ေပး၊သန္႔ရွင္းေပးလ်က္ အိမ္ေပၚသုိ႔ပင္႔ေဆာင္၏ ။ ျမတ္ေသာေနရာသုိ႔ထားကာ ဆြမ္းလုပ္ေကၽြးမႈကုိျပဳ၏ ။ ႐ုိေသေလးျမတ္စြာ ဆြမ္း၊ကြမ္း ဝတ္အကုန္ျဖည့္လ်က္ သံဃာအားျပည့္စုံေစၿပီးမွ ျပန္ၾကြေစ၏ ။

ထုိအျပဳအမူကုိျမင္ရေသာ အိမ္နီးခ်င္းတုိ႔က ဒီလူ ဒီဘုန္းႀကီးကုိ တယ္ၾကည္ညဳိတာပဲဟု အမွတ္ျပဳၾက၏ထုိအျပဳအမူကုိျမင္ရေသာ အိမ္နီးခ်င္းတုိ႔က ဒီလူ ဒီဘုန္းႀကီးကုိ တယ္ၾကည္ညဳိတာပဲဟု မွတ္ခ်က္ျပဳ သြားၾက၏ ။ ရဟန္းႀကီးကလဲ ဒီဒကာ ငါ႕အေတာ္ၾကည္ညဳိသားပဲဟု အမွတ္ျပဳသြား၏ ။ သုိ႔ႏွင္႔ တေန႔တြင္ ထုိ အလဇၨီ/ဒုႆီလရဟန္းႀကီးသည္ အဆုိပါေယာက္်ား၏ေနအိမ္သုိ႔သြားကာ ( ဒကာ - ငါ႔ေက်ာင္းေျမျပင္ခ်င္လုိ႔ ေပါက္တူးခဏငွားပါ ) ဟု သြားေတာင္းေလရာ - ၿခံအလုပ္လုပ္ေနေသာ ထုိေယာက္်ားသည္ ရဟန္းႀကီးကုိ တခ်က္မွ်သာေစာင္းငဲ႔ၾကည့္ကာ ေပါက္တူးကုိ ေျချဖင္႔ခတ္လ်က္ ေပးလုိက္၏ ။ ထုိအျဖစ္ကုိျမင္လုိက္ရေသာ အိမ္နီးခ်င္းတုိ႔ကမေနနူိင္ ၊ စုံစမ္းၾကေတာ႔သည္ ။            ( ေဟ႔လူ - ဟုိေန႔ကမွ ခင္ဗ်ားပဲ ဒီကုိယ္ေတာ္ကုိ ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳၿပီး တ႐ုိတေသဆြမ္းေကၽြး လုိက္ေသးတယ္ ။ ခု ဘယ္လုိျဖစ္ၿပီး မ႐ုိမေသ ေပါက္တူးကုိ ေျခနဲ႔ခတ္ၿပီးေပးတာလဲ ) ဟု ေမးရာ - ထုိေယာက္်ားက - ( ငါသည္ ဟုိေန႔က ပင္႔ဖိတ္အပ္သည္ျဖစ္၍ ရေသာသံဃာကုိ သံဃာအမွတ္ျဖင္႔  ႐ုိေသစြာဆြမ္းလုပ္ေကၽြး၏ ။ ဒီေန႔ကား ထုိရဟန္းႀကီး၏သီလမရွိေသာအျဖစ္ကုိ ေကာင္းစြာသိသျဖင္႔   သီလမရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္ အား ငါအ႐ုိအေသျပဳစရာမလုိ ) ဟု ေျဖသည္ ။

          ဖတ္ဖူး၊မွတ္သားဖူးေသာ စာတအုပ္မွ ျပန္လည္ေဖာ္ျပေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။ (ထုိက်မ္းစာႏွင္႔ က်မ္းစာေရးသူ၏ အမည္ကုိမမွတ္မိျခင္းအတြက္ ခြင္႔လႊတ္ေစခ်င္ပါသည္) သည္ေနရာတြင္ သိေစ လုိသည္မွာ သံဃာ မွန္လွ်င္ ကုိရင္ေလးျဖစ္ေစ ၊ သီလရွင္ကေလးျဖစ္ေစ အရိယာႏြယ္၀င္ သံဃာ ထုိက္သည္ျဖစ္၍ လူထက္ ႀကီးျမတ္သည္ ၊ ႐ုိေသေလးျမတ္ျပဳအပ္သည္ ဟူေသာ သေဘာကုိသာ သိေစလုိရင္းျဖစ္ပါသည္ ။ က်ေနာ္႔သေဘာေျပာရလွ်င္ ထုိေယာက္်ားေလာက္ေတာ႔ တိက်ျပတ္သားစြာ ဂြမတုိက္လုိပါ ။ ရဟန္း၏သီလမရွိေသာအျပစ္သည္ ထုိရဟန္းႏွင္႔သာ သက္ဆုိင္မည္ဟု သေဘာထား ပါသည္ ။ ( ေဒ၀ဒတ္ကုိ ဗုဒၶျမတ္စြာအမိန္႔ျဖင္႔ သံဃာမွႏွင္ထုတ္ျခင္း ျပဳသည္မွလြဲ၍ မည္သည့္ ဗုဒၶ ဘာသာ၀င္ လူပုဂၢဳိလ္/မင္းပရိတ္သတ္ တဦးတေယာက္ကမွ ဆဲေရးျပစ္တင္ျခင္းမျပဳၾကပါ ။ ေဒ၀ဒတ္ေျမၿမဳိျခင္းသည္ ေဒ၀ဒတ္ျပဳခဲ႔သည့္ သံဃေဘဒက /သံဃာသင္းခြဲျခင္း ကံႀကီး၏ အက်ဳိးဆက္မွ်သာ ျဖစ္ပါသည္ ။ )

သတိျပဳရန္မွာ - ပုဂၢဳိလ္ ကုိ ေျပာသလုိလုိႏွင္႔ သံဃာ ကုိ ထိပါးတုိက္ခုိက္မိခဲ႔ပါလွ်င္ကား -

          ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မွန္ပါက ရတနာသုံးပါးကုိ ေစာ္ကားမိေသာ ပဥၥာနႏၲိယ အကုသုိလ္ကံႀကီး ထုိက္မည္ျဖစ္ပါသည္ ။ ဘာသာျခားျဖစ္ပါကလဲ သူေတာ္ေကာင္းတရားႏွင္႔ သူေတာ္ေကာင္း အႏြယ္၀င္ကုိ ေစာ္ကားဖ်က္ဆီးမိေသာ အျပစ္ႀကီးသင္႔ေပမည္ ။ ( ထုိအျပစ္အတြက္ သင္႔ဘ၀ တေလွ်ာက္လုံးႏွင္႔ သင္ယုံနုိင္သမွ်သံသရာတေလွ်ာက္လုံး ဘယ္ေတာ႔မွ လိပ္ျပာသန္႔စြာ ေနသြားနုိင္လိမ္႔မည္လုိ႔ေတာ႔ သင္လုံး၀မေမွ်ာ္လင္႔ပါနဲ႔ေတာ႔ ဘာသာျခားမိတ္ေဆြ /  သာဓက - သုပၸဗုဒၶ ႏွင္႔ စိဥၨမာန ။)    

ထုိ႔ေၾကာင္႔ပင္ ကၽြႏု္ပ္ေရးသမွ်စာေတြတုိင္းတြင္ မိမိႏွင္႔႐ြယ္တူ/မိမိထက္ငယ္ေသာ    ရွင္၊လူ၊ရဟန္း ဟု ဘယ္ေတာ႔မွ မသုံးႏႈန္းခဲ႔ပဲ မိမိထက္ အသက္ ၊ သိကၡာ ၊ ၀ါ ႀကီးေသာ    ရွင္၊လူ၊ရဟန္း ဟုသာ သုံးႏႈန္းခဲ႔ပါေၾကာင္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ဳိးအေပါင္းတုိ႔ကုိ   သိေစအပ္ပါသည္ ။

                                                ( ဝီ မံ သာ )