အမွ် ယူေတာ္ မူၾကပါကုန္ေလာ႔

( အားလုံး ၾကားၾကသမွ် အမွ် အမွ် အမွ် ယူေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ႔ ) - - -

ဒါက ကုသုိလ္ေကာင္းမႈတခုျပဳၿပီးရင္ သတၱဝါအားလုံးကုိ ကုသုိလ္အဖုိ႔ဘာဂ ရနုိင္ၾကေစဖုိ႔

ဆုိေနက် အမွ်ေဝသံ ။

ဟုိေန႔က အလႈပြဲတခုမွာ တရားနာအၿပီး ထုံးစံအတုိင္း အမွ်ေဝေတာ႔ ကုိယ္လဲ ဆုိေနက်အတုိင္း

( အားလုံးၾကားၾကသမွ် အမွ် - - - ) စသျဖင္႔ ဆုိမယ္လုပ္တုန္း သံၿပဳိင္ရြတ္သံက -

( အားလုံး ၾကားၾကသမွ် ကုသုိလ္ အမွ် အမွ် အမွ် ယူေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ႔ ) လုိ႔ ျဖစ္လာတယ္ ။

အမ်ားနည္းတူ လုိက္သာဆုိေနရတယ္ - စိတ္မွာေတာ႔ (ကတ္သီးကတ္သတ္)ေမးခြန္းေလးေတြ ပလုံစီလုိ႔ ။

ဘယ္႔ႏွယ္ - ကုသုိလ္လုပ္ေနတဲ႔ပြဲမွာ ကုသုိလ္ကုိ တကူးတက ထဲ႔ေၾကျငာေပးေနရတာ ဘာေၾကာင္႔ပါလိမ္႔ ၊

ကုသုိလ္ပြဲမွာ ကုသုိလ္မဟုတ္တဲ႔ အျခားအရာေတြ ဝင္စြက္ေနလုိ႔မ်ားလား ၊ သေဘာကေတာ႔

( ဆြမ္းဆန္ထဲ ၾကြက္ေခ်းေရာတာမ်ားေနလုိ႔ ဒါ ဆြမ္းဆန္ပါဗ်ဳိ႕လုိ႔ သီးျခားခြဲျပေနရသလုိပါပဲ ) ။

ေမးခြန္းထုတ္မိသလုိ အားမလုိအားမရလဲ ျဖစ္မိပါတယ္ ။

ကုသုိလ္ေကာင္းမႈျပဳေနခ်ိန္ေလးမွာေတာင္ ကုသုိလ္စိတ္သန္႔သန္႔ေလး မထားနုိင္ၾကေတာ႔ဘူးလား ။

ကုိယ္႔ ကုသုိလ္စိတ္ကုိေတာင္ ကုိယ္မယုံေတာ႔ဘူးလား ။ တကယ္ေတာ႔ ကုသုိလ္ျပဳတယ္၊ တရားနာတယ္ဆုိတာလဲ ဆယ္ခါမွတခါရယ္ပါ ။ က်ေနာ္တုိ႔ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြမွာ (ေန႔စဥ္ ဆြမ္း၊ေရခ်မ္း၊ပန္း ကပ္တဲ႔ အာစိႏၲကံ ကုသုိလ္ရွင္ေတြ ကလြဲရင္) က်န္လူမ်ားစုအတြက္ ေကာင္းမႈျပဳခ်ိန္ေလးေတြက  ရွားရွားပါးပါးရယ္ပါ ။ အခ်ိန္အမ်ားစုမွာ သားေရး၊သမီးေရး ၊ စီးပြားေရး၊လူမႈေရး ကိစၥေပါင္းစုံေဆာင္ရြက္ရင္း ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ အကုသုိလ္စိတ္ႀကီးေတြနဲ႔ ေနၾကရတဲ႔အခ်ိန္က မ်ားေနရတဲ႔အထဲ ရွားရွားပါးပါးတခါတေလျပဳတဲ႔ ေကာင္းမႈပြဲေလးေတြမွာေတာ႔ ကုသုိလ္စိတ္ သန္႔သန္႔ေလး ျဖစ္ေနေစခ်င္ ပါတယ္ ။ ကုိယ္႔ေကာင္းမႈကုသုိလ္ကုိ ယုံၾကည္စိတ္ခ်စြာနဲ႔ ( သီးသန္႔ထဲ႔ေၾကာ္ျငာေနစရာ မလုိပဲ ) အားရပါးရ အမွ်ေဝလုိက္ ေစခ်င္ပါတယ္ ။ 

နိစၥဓူဝ ဘုရားဆြမ္းေတာ္ကပ္ ေကာင္းမႈေလးမွာေတာင္ ကုသုိလ္စိတ္ျဖစ္ပုံေလး နမူနာျပပါ႕မယ္ ။

စားဦးစားဖ်ား ဘုရားဆြမ္းေတာ္တင္ေလ႔ရွိသူေတြအဖုိ႔ ထမင္း၊ဟင္း စသည္ ခ်က္ျပဳတ္၊ျပင္ဆင္ေနကတဲက ဘုရားရွင္အတြက္ ဆြမ္းေတာ္ဦး ဆုိတဲ႔စိတ္ကေလး စဝင္လုိ႔ ပထမ ပုဗၺေစတနာ(သဒၶါကုသုိလ္ႀကီး) ျဖစ္ေနပါၿပီ ။

တခါ ဆြမ္း၊ခဲဖြယ္ ျပင္ဆင္ ၊ ေသာက္ေတာ္ေရခ်မ္း၊ပန္း၊ဆီမီး စသည္ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္တေလ်ာက္ ဘုရားရွင္ကုိ ရည္စူးတဲ႔ ပုဗၺေစတနာကုသုိလ္စိတ္ဟာ တဖြားဖြားျဖစ္လ်က္ေနပါတယ္ ။ စတင္ ဘုရားရွိခုိးၿပီ ၊ ဆြမ္းေတာ္ကပ္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ျဖစ္ဆဲ မုဥၥေစတနာေတြ ဆက္ခါဆက္ခါ ျဖစ္ေနပါေတာ႔တယ္ ။ သရဏဂုံေဆာက္တည္ျခင္း ၊ သီလေဆာက္တည္ျခင္း စတဲ႔ ကုသုိလ္ေတြက ပံ႔ပုိးေနျပန္ေတာ႔ အကုသုိလ္ၾကားဝင္ခ်ိန္မရေအာင္ ျဖစ္ဆဲ(ဒါန၊သီလ)ကုသုိလ္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ျဖစ္ေနတာပါ ။ ဒါကုိ ထပ္ၿပီးအေရာင္တင္ေပးလုိက္တာက (ဒါန ၊ သီလ)ထက္ ပုိျမတ္တဲ႔ (ဘာဝနာ)ကုသုိလ္ပါ ။ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္(၉)ပါး ၊ တရားဂုဏ္ေတာ္(၆)ပါး ၊ သံဃာဂုဏ္ေတာ္(၉)ပါး စသည္တုိ႔ကုိ ရြတ္ပြားပူေဇာ္ေနခ်ိန္မွာ ဂုဏ္ေတာ္ေတြကုိ စိတ္ကအာ႐ုံျပဳေနလုိ႔ (ဗုဒၶါနုႆတိ)ဘာဝနာကုသုိလ္ႀကီး ၊ ေမတၱာသုတ္ စသည္ရြတ္ဖတ္လုိ႔ သတၱဝါေတြကုိ ေမတၱာပုိ႔အမွ်ေပးေဝေနခ်ိန္မွာ ေကာင္းက်ဳိးလုိလားတဲ႔စိတ္ကေလးျဖစ္ေနလုိ႔ (ေမတၱာ)ဘာဝနာ ကုသုိလ္ႀကီး ၊ စတဲ႔ ဘာဝနာကုသုိလ္ေတြက ထပ္ဆင္႔ေထာက္ပံေပးလုိက္ေတာ႔ အကုသုိလ္ ၾကားဝင္စရာမရွိေအာင္ ကုသုိလ္စိတ္ကေလးေတြခ်ည္းပဲ တဖြားဖြားျဖစ္ေပၚေနတာပါ ။

ဒီလုိ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ျပဳလုပ္ၿပီးတာနဲ႔တၿပဳိင္နက္ သတၱဝါေတြကုိ အမွ်ေဝတယ္ဆုိေတာ႔ - ဒီအခ်ိန္မွာ ေပးေဝစရာ (အကုသုိလ္မရွိ) ၊ ကုိယ္ျပဳသမွ်ေကာင္းမႈေတြအတြက္ အားရေက်နပ္တဲ႔ ၊ ထပ္ဆင္႔မွ်ေဝလုိတဲ႔ (ျဖစ္ၿပီး ပရေစတနာ) ကုသုိလ္ေတြခ်ည္းပဲ သီးသန္႔ရွိေနတာမုိ႔ (ကုသုိလ္ပါလုိ႔ ေၾကာ္ျငာေနစရာမလုိပဲ) အားလုံး ၾကားၾကသမွ် အမွ် အမွ် အမွ် လုိ႔သာ ရဲရဲတင္းတင္း ေဝလုိက္ၾကစမ္းပါ ။ ဒီလုိ ယုံၾကည္စိတ္ခ်စြာ အမွ်ေဝနုိင္ဖုိ႔အတြက္ စတင္ျပဳလုပ္ခ်ိန္ကတည္းက ေရွးဦးေစတနာေတြ ထက္သန္စြာနဲ႔ ( ငါ႕အလွဴ မၿပီးသမွ် ဘာအကုသုိလ္မွ မဝင္ေစရ ၊ ဒါန၊သီလ၊ဘာဝနာ ကုသုိလ္ စိတ္ေတြနဲ႔သာ ငါေနသြားမယ္ ) လုိ႔ သံဓိဌာန္ခ်ၿပီး လြတ္လပ္စြာ အမွ်ေဝနုိင္ၾကပါေစကုန္သတည္း ။

( ဝီမံသာ ) 21-4-2018