၁၀ ။ ပုေရဇာတပစၥယ (နိေဒၵသ)

စကၡာယတနံ စကၡဳဝိဉာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥဓမၼာနံ ပုေရဇာတ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။

ေသာတာယတနံ ေသာတဝိဉာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥဓမၼာနံ ပုေရဇာတ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။

ဃာနာယတနံ ဃာနဝိဉာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥဓမၼာနံ ပုေရဇာတ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။

ဇိဝွါယတနံ ဇိ၀ွါဝိဉာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥဓမၼာနံ ပုေရဇာတ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။

ကာယာယတနံ ကာယဝိဉာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥဓမၼာနံ ပုေရဇာတ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။

႐ူပါယတနံ စကၡဳဝိဉာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥဓမၼာနံ ပုေရဇာတ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။

သဒၵါယတနံ ေသာတဝိဉာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥဓမၼာနံ ပုေရဇာတ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။

ဂႏၶာယတနံ ဃာနဝိဉာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥဓမၼာနံ ပုေရဇာတ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။

ရသာယတနံ ဇိ၀ွါဝိဉာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥဓမၼာနံ ပုေရဇာတ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။

ေဖာ႒ဗၺာယတနံ ကာယဝိဉာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥဓမၼာနံ ပုေရဇာတ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။

႐ူပါယတနံ သဒၵါယတနံ ဂႏၶာယတနံ ရသာယတနံ ေဖာ႒ဗၺာယတနံ မေနာဓာတုယာ

တံ သမၸယုတၱကာနဥၥဓမၼာနံ ပုေရဇာတ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။

ယံ႐ူပံ နိႆာယ မေနာဓာတုစ မေနာဝိဥာဏဓာတုစ ဝတၱႏၲိ ။

တံ႐ူပံ မေနာဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥဓမၼာနံ ပုေရဇာတ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။          

မေနာဝိဥာဏဓာတုယာစ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥဓမၼာနံ ကိဥၥိကာေလ ပုေရဇာတ ပစၥေယန ပစၥေယာ ၊

ကိဥၥိကာေလ န ပုေရဇာတ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။

          ပုေရဇာတ ပစၥည္းဆုိတာ ေရွးဦးျဖစ္ႏွင္႔ေသာအားျဖင္႔ ေက်းဇူးျပဳတတ္တဲ႔သေဘာကုိေခၚပါတယ္ ။ သားသမီး ဆုိတာျဖစ္လာဖုိ႔အတြက္ မိဘႏွစ္ပါးက အရင္ျဖစ္ႏွင္႔ရတဲ႔ ဥပမာလုိပါပဲ ။ မိဘႏွစ္ပါးသာ ရွိႏွင္႔မေနရင္ သားသမီးဆုိတာ ၊ လူဆုိတာ ျဖစ္လာစရာကုိမရွိပါဘူး ။

          ျမင္စိတ္ကေလးတခုျဖစ္လာဖုိ႔အတြက္ မ်က္၀န္းအၾကည္ဓါတ္(၀ါ)အျမင္အာရုံခံဓါတ္ကေလးက အရင္ျဖစ္ႏွင္႔ ရ ပါတယ္ ။  မ်က္၀န္းအိမ္ရဲ႕အလယ္၊ မ်က္ဆံကုိမွီၿပီး ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒီေနရာမွာတခုသတိျပဳရမွာက ဒီစကၡဳအာယတန ဆုိတဲ႔ မ်က္၀န္းအၾကည္ဓါတ္ေလးဟာ ျဖစ္ၿပီးသားအေနနဲ႔ရွိေနတာေတာ႔မဟုတ္ပါဘူး ။ ေရွ႕မွာျပဆုိၿပီးသား အာရုံအာရမၼဏိက အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္လာလုိ႔ ျဖတ္ခနဲထျဖစ္၊ပုံရိပ္ထင္ စသည္႔ကိစၥေတြ ဆက္တုိက္ျဖစ္ပ်က္သြားၾကရတာပါ ။ ကင္မရာက shutter ဖြင္႔လုိက္တဲ႔အခ်ိန္မွ ျဖတ္ခနဲပုံရိပ္ထင္၊ဖလင္ေပၚကူးပုိ႔၊မွတ္ထား ကိစၥေတြ ဆက္တုိက္ျဖစ္သလုိပါပဲ ။ မ်က္မျမင္ ပုဂၢဳိလ္ေတြမွာေတာ႔ ဒီအာရုံခံဓါတ္ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈေၾကာင္႔ အပြင္႔ဓါတ္ျဖစ္မလာတဲ႔အတြက္ေၾကာင့္ ျမင္စိတ္မျဖစ္နုိင္ေတာ႔ မျမင္ ရဘူးလုိ႔ျဖစ္တာေပါ႔ ။ ဒီသေဘာအတုိင္းပါပဲ ၊ မ်က္၀န္းအၾကည္၊နားအၾကည္(နားရြက္ႀကီးမဟုတ္)၊ႏွာေခါင္းအၾကည္၊လွ်ာ အၾကည္၊ကုိယ္ကာယအၾကည္ စတဲ႔ အာရုံခံဓါတ္(sensor)ေလးေတြ အရင္မျဖစ္ပဲနဲ႔ ျမင္စိတ္၊ၾကားစိတ္၊နံစိတ္၊စားစိတ္၊ ထိသိစိတ္ေတြ ျဖစ္မလာနုိင္ပါဘူး ။ မိဘရွိလုိ႔သားသမီးရွိလာရသလုိပဲ အာရုံခံအပြင္႔တရားေတြ အရင္ျဖစ္၊ရွိလာလုိ႔ အာရုံ သိစိတ္ အသီးသီးျဖစ္ၾကရတာဟာ ပုေရဇာတ ပစၥယအေၾကာင္းသာရွိပါတယ္လုိ႔ သိလုိက္ပါ ။

          တခါ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အာရုံရုပ္တရားေတြျဖစ္တဲ႔ အဆင္း၊အသံ၊အနံ႔၊အရသာ၊ထိေတြ႕စရာ တရားေတြ ရွိမေနရင္ လဲ ျမင္မႈ၊ၾကားမႈ၊နံမႈ၊စားမႈ၊ထိေတြ႕မႈေတြ ျဖစ္မလာနုိင္ပါဘူး ။ ဒီေနရာမွာလဲ တခုသတိထားဖုိ႔က မိမိနဲ႔မဆုိင္တဲ႔ ျပင္ပ ဗဟိဒၶအာရုံေတြဟာ သူ႕သေဘာသူေဆာင္ၿပီး သူ႕ဟာသူျဖစ္လုိက္၊ပ်က္လုိက္ရွိေနတာပါ ။ ဒါကုိ မိမိကသြားဆုိင္လုိက္၊ သြားပတ္သက္လုိက္လုိ႔သာ ျမင္ရုပ္၊ၾကားရုပ္ေတြျဖစ္လာ၊ျမင္စိတ္၊ၾကားစိတ္ေတြျဖစ္လာတာလုိ႔ သတိျပဳရပါမယ္ ။ဆုိလုိ တာက ၾကည့္လုိ႔ျမင္တယ္၊နားစြင္႔လုိ႔ၾကားတယ္ ။ ဒီသေဘာပါ ။ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ ေဒသနာေတာ္မွာလဲ မသိလုိ႔ျပဳလုပ္၊ျပဳလုပ္ လုိ႔ ၀ိဥာဥ္၊နာမ္ရုပ္ျဖစ္၊အဲဒီေနာက္မွ သဠာယတန အာရုံ(၆)ပါးျဖစ္လုိ႔ဆုိထားတာ သတိၿပဳရမွာပါ ။ မသိလုိ႔ၾကည့္တယ္၊ ၾကည့္လုိ႔ျမင္ရုပ္ျဖစ္တယ္၊ျမင္ရုပ္ရွိလုိ႔ျမင္စိတ္ျဖစ္တယ္ ။ ျမင္ၿပီဆုိမွေတာ႔ ႀကဳိက္၊မႀကဳိက္ေ၀ဒနာလုိက္လာၿပီး တဏွာ၊ သမုဒယ ကိေလသာတရားေတြတုိးပြားလုိ႔ ဘ၀ဒုကၡသံသရာဆက္ၾကရျပန္ပါတယ္ ။

          အရင္ျဖစ္ႏွင္႔ၿပီးျဖစ္တဲ႔ ဒီရုပ္တရားေတြကုိ အမွီျပဳ၍သာ အာရုံသိစိတ္၊ေတြးႀကံစိတ္မ်ား ျဖစ္ၾကရတယ္ဆုိတဲ႔ ဒီ ပုေရဇာတပစၥယ သေဘာကုိ နားလည္နုိင္ခဲ႔ပါလွ်င္ ငါလုပ္တာဘာမွမရွိဆုိတဲ႔သေဘာကုိ သိလာနုိင္ပါလိမ္႔မယ္ ။

          ၇၆ပါးေသာ စိတ္ေတြဟာ အတူယွဥ္ဖက္တရားေတြကုိ ပုေရဇာတပစၥည္း အေၾကာင္းအေထာက္အပံ႔ကုိ အမွီျပဳၿပီး မွ ျဖစ္ရတာလဲရွိသလုိ အေၾကာင္းအေထာက္အပံ႔မရွိဘဲလဲ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ။ ပဋိသေႏၶကာလမွာ စိတ္ ၃၃မ်ဳိးပဲျဖစ္ပ်က္ ရတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္ ။

                    အမွန္တရားကုိျမတ္နုိးေသာ ခ်စ္စြာေသာစာ႐ႈသူ -   မိမိခႏၶာမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနမႈအစုစုကုိ ဉာဏ္ျဖင့္ ေသခ်ာဆင္ျခင္သုံးသပ္ၾကည့္ပါကုန္။ ျမင္ျခင္း၊ၾကားျခင္း၊ထိျခင္း၊သိျခင္း၊ ေတြးျခင္း၊႐ႈျခင္း အားလုံးတုိ႕ဟာ ထင္ရွားရွိႏွင္႔ၿပီး ျဖစ္တဲ႔ တရားေတြအေၾကာင္းေၾကာင့္သာ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ျဖစ္ပ်က္ၾကရၿပီး ငါျမင္၊ငါၾကား၊ ငါေတြး၊ငါသိတာရယ္လုိ႔ ဘယ္မွာမွ ရွာမရပါကလားဟု နားလည္သိရွိသြားပါလွ်င္ သကၠာယဒိ႒ိ(ငါစြဲ)ေပ်ာက္နုိင္ပါသည္။ ပုေရဇာတပစၥယ၏ အေၾကာင္းအေထာက္အပံ႔ကုိ ႐ြတ္ဖတ္႐ုံမွ်မက အဓိပၸါယ္သေဘာတရားကုိ ဉာဏ္ျဖင့္ဆင္ျခင္သုံးသပ္၍ သိလာရေသာ ကုိယ္ပုိင္အသိတရားတုိ႔ကုိ သုိ႔ေလာသုိ႔ေလာ ေတြးေတာယုံမွားျခင္းမရွိပဲ ယုံၾကည္သဒၶါခုိင္ၿမဲစြာျဖင့္ ဆင္ျခင္္သုံးသပ္၊ ပြားမ်ားအားထုတ္ သြားမည္ ဆုိပါလွ်င္ တိဟိတ္ပုဂၢဳိလ္မွန္ပါက ယခုဘဝတြင္ပင္ သံသရာျပတ္ေၾကာင္း မဂၢင္အက်င့္ ေကာင္းကုိ ရရွိပုိင္နုိင္လ်က္ ျဖစ္ ဆင္းရဲ၊ ပ်က္ဆင္းရဲတုိ႔ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာအမွန္ ျမတ္နိဗၺာန္ကုိ ဧကန္မ်က္ေမွာက္ ျပဳနုိင္ပါမည့္အေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါး လုိက္ရပါသည္ ။          ။      

 

                                                                              ဝီမံသာ

  (၁၁-၁၁-၂၀၁၃)

မွတ္ခ်က္ ။           ။ ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။ ေဆာင္းပါးပုံစံျဖင့္ ေရးသားရျခင္းျဖစ္ပါသျဖင့္ အၿပီးတုိင္မေဖာ္ျပနုိင္ျခင္းအေပၚနားလည္ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္ပါသည္ ။   (စာေရးသူ)