ထမင္းစား ၀ိပသနာ

က်ေနာ္ ဒီေန႔ အိမ္က ေန႔လည္စာ ထမင္းစားပြဲမွာ ဟင္းက(၃)မ်ဳိး ၊ ၀က္သားနဲ႔ခရမ္းသီးႏွပ္ခ်က္က တမ်ဳိး ၊ ပုဇြန္ေျခာက္ ကေလးေတြေထာင္းၿပီး ငံျပာရည္ေက်ာ္က တမ်ဳိး ၊ ေက်ာ႔ပုဇြန္ေလးေတြကုိ ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႔င႐ုပ္သီးစိမ္းနဲ႔ ခ်က္ထားတဲ႔ ခရမ္းခ်ဥ္သီးငပိခ်က္က တမ်ဳိး ၊ အိမ္ရွင္မကလက္စြမ္းျပ ခ်က္ထားေတာ႔ အရသာေတြက အၿပဳိင္အဆုိင္ျဖစ္ေနၾကတယ္ ၊ ကဗ်ာဆရာဥာဥ္မေပ်ာက္တဲ႔ က်ေနာ္ - စားေကာင္းေနေပမဲ႔ ထမင္းထဲစိတ္မေရာက္ေတာ႔ပဲ သူတုိ႔ၿပဳိင္ေနပုံေလး ေျပာျပ ခ်င္စိတ္ေပါက္လာတယ္ဗ် ။ ဒီလုိေလ -

- ခရမ္းသီးက ေက်ာ႔ပုဇြန္ကုိေမာင္းခ်တယ္ ၊ ( မင္းက ငပိခ်က္မုိ႔ ဘက္မတန္ဘူး ၊ ငါလုိ - ၀က္သားရဲ႕သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ လာမတြဲနဲ႔ ) တဲ႔ ။

- ၀က္သားကစိတ္ညစ္ေနတယ္ ၊ ( ေၾသာ္ အဆင္႔မရွိတဲ႔ ပုဇြန္အမႈံအမႊားေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ငါေတာ႔ နာမည္ပ်က္ပါၿပီ ၊ ဟုိေကာင္ခရမ္းသီးလဲ မရွိသုံးမုိ႔ေပါင္းရတယ္ ၊ စိန္နားကပ္အေရာင္နဲ႔ ပါးေျပာင္လုိက္တာ လြန္ပါေရာ ) တဲ႔ ။

- ေက်ာ႔ပုဇြန္က ပုဇြန္ေျခာက္ကုိ ေဒါကန္ေနတယ္ ၊ ( ေဟ႔ေကာင္ - မင္းလုိအေျခာက္ေတြေၾကာင္႔ ငါတုိ႔ပုဇြန္မ်ဳိးေတြ      သိကၡာက်ကုန္ၿပီ ၊ ဒါနဲ႔မ်ား မင္းက ငံျပာရည္ေက်ာ္ထဲမွာ ေနရာယူခ်င္ေသးသလား ကြ ) တဲ႔ ။

- ပုဇြန္ေျခာက္က လက္ခေမာင္းထခတ္တယ္ ၊ ( ဟေရာင္ေတြ မင္းတုိ႔ဘာေျပာေျပာ ငါက ဘိလပ္ကလာတဲ႔ငံျပာရည္ အရွိန္နဲ႔ ဒီ၀ုိင္းမွာ ငါဆရာႀကီးကြ ၊ လာမ႐ႈပ္နဲ႔ ကုိင္ၿပဳိက္လုိ႔ မေသမရွင္ျဖစ္သြားမယ္ ) တဲ႔ ။

အဲဒါပါပဲဗ်ာ ။ - - - က်ေနာ္ေလ - သူတုိ႔ေတြ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ၿပဳိင္ဆုိင္ ၊ တုိက္ခုိက္ေနၾကတာကုိၾကည့္ၿပီး ဒီလုိေလး ေမးလုိက္ခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ ။

( ေၾသာ္ - ေဟ႔ေကာင္ေလးေတြရယ္ ၊ မင္းတုိ႔ေတြ ပါးစပ္ထဲေရာက္သြားရင္ အကုန္ စိစိညက္ညက္ေက်ေအာင္ ၀ါးၿမဳိ ခံရမယ္ဆုိတာ မသိလုိ႔မ်ား ၊ လွ်ာေပၚမွာ အခ်င္းခ်င္းမညီမညြတ္ ရန္ျဖစ္ေနၾကရတာလားကြာ )

                                      ( ဝီမံသာ )