မေျပာခင္ အရင္စဥ္းစားပါ

ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာၾကာၿပီ ။ ေခ်ာင္းဆုိးလြန္းေတာ႔ တံေတြးအဆင္သင္႔ေထြးခ်နုိင္ေအာင္ ေထြးခံေလး ေဆာင္ထားရတယ္ ။ ခုမနက္ ေခ်ာင္းဆုိးၿပီးခၽြဲဟန္႔လုိက္ေတာ႔ ေထြးခံထဲမွာ မေန႔ကေထြးထားတဲ႔ တံေတြး အရည္ေတြေပၚမွာ လိပ္ျပာေလးတေကာင္ ပက္လက္ကေလး ေသ လုိ႔ ။ ေခ်ာင္းကလဲ အရမ္းဆုိးေန ၊ ခၽြဲက ေတာက္ေလွ်ာက္ဟန္႔ထုတ္ေနရေတာ႔ သူ႔အေပၚ တံေတြးေထြးခ်သလုိ ျဖစ္ေနတာေပါ႕ ။ ( ေၾသာ္ ျဖစ္ရေလ လိပ္ျပာေလးရယ္ ၊ လွတပတ လိပ္ျပာေလးဘ၀မွာေတာင္ သူမ်ားတံေတြးခြက္ထဲ ပက္လက္ေလးေသရရွာပါ လား ) ။ ဒါကုိ ေသခ်ာစဥ္းစားပါေနာ္ ။ သိပ္ေၾကာက္ဖုိ႔ေကာင္းတဲ႔ ၀ဋ္ေၾကြးေတြဆုိတာ ။ ပုံစာကုိလဲ ေသခ်ာဖတ္ ၾကည့္ပါ ၊ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ထဲက စဥ္းစားဆင္ျခင္စရာေလးေတြ ။

ဟုိရက္က ျမင္လုိက္၊ၾကားလုိက္ရတယ္ ။ နာမည္ႀကီးမင္းသားတေယာက္ - သူ႕အသိစိတ္ဓါတ္နဲ႔သူ ပရဟိတ လုပ္ငန္းေတြ စြမ္းစြမ္းတမံေဆာင္ရြက္ေနတာ ၊ ျပည္သူလူထုက သူ႕ကုိပုိခ်စ္လာၾကတယ္ ၊ ေမတၱာေရာင္ျပန္ ဟပ္တာေပါ႕ ။ သူ ေရေဘးဒုကၡသည္ေတြၾကားမွာ သူ႕ကုိယ္သူမငဲ႔ သက္စြန္႔ဆံဖ်ားကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ရင္း အားျပတ္လုိ႔ ေနမေကာင္းေတာင္ျဖစ္ရတယ္ ။ ဒီေလာက္အပင္ပမ္းခံတာေနာ္ ။ သူ႕ေစတနာ နားလည္သူ အမ်ားစုကေတာ႔ စုိးရိမ္ၾက သတင္းေမးၾက ဆုေတာင္းေပးၾကနဲ႔ ။ အဲ သူတပါး ဒီလုိသူ႕ေစတနာနဲ႔သူ လူခ်စ္ လူခင္ေပါတာ နာမည္ႀကီးတာကုိ မနာလုိစိတ္ရွိတဲ႔သူေတြကလဲရွိခဲ႔တယ္ ။ မထိန္းနုိင္ေလာက္ေအာင္ ဣႆာ ၊ မစၧရိယ ေတြ ေပါက္ကြဲၿပီး ေျပာလုိက္ ၾကတာ (နာမည္ႀကီးခ်င္လုိ႔ တမင္စတန္႔ထြင္ေနတာ)တဲ႔ ၊ ဒီထက္ပုိဆုိး၊ ပုိ႐ုိင္းတာက ပင္ပမ္းလုိ႔ဖ်ားတာကုိ (AIDS ျဖစ္ေနပါတယ္လုိ႔) ယုတ္ယုတ္မာမာေရးရက္၊ေျပာရက္ၾကတာ ။ က်ေနာ္ သူတုိ႔ကုိ သနားေနမိတယ္ ။ သူတုိ႔ရဲ႕မထိန္းနုိင္တဲ႔ ဒီလွ်ာ ၀စီကံအကုသုိလ္ ၊ မေနာကံအကုသုိလ္ ႀကီးေတြ အက်ဳိးေၾကာင္႔ ငရဲမွာ အၾကာႀကီး က်င္လည္ခံစားရေတာ႔မယ္ ။ ကံေၾကြးကုန္လုိ႔ ျပန္တက္လာရင္လဲ ပါးစပ္ေပါက္မပါတဲ႔ၿပိတၱာ ၊ လွ်ာမရွိတဲ႔ၿပိတၱာ ၊ နတ္သုဒၶါလုိစားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြ စားခြင္႔ရေပမဲ႔ စားမိတာနဲ႔တၿပဳိင္နက္ လွ်ာအရင္းကေန ျပတ္က်ရ ေလာက္ေအာင္ ပူျပင္းေလာင္ၿမဳိက္ခံရမဲ႔ ေ၀မာနိကၿပိတၱာ ၊ ဒီကတဆင္႔တက္ျပန္ေတာ႔လဲ ခုနက လိပ္ျပာေလး လုိ လွပေပမဲ႔ သူမ်ားတံေတြးခြက္မွာ ပက္လက္ကေလး ေသရမဲ႔ ၀ဋ္ေၾကြးေတြ ၊ လူျဖစ္ျပန္ေတာ႔လဲ ဆြံ႕အ ထုံထုိင္း ၊ ႏႈတ္ခမ္းကြဲ ပါးစပ္ရြဲ႕ ၊ လွ်ာတုိ လွ်ာလိပ္ ဒီလုိ လူမပီမသ ဘ၀ေတြ ရျပန္ဦးေတာ႔မယ္ ။

ဒါေတာင္ သူတပါးအက်ဳိးေဆာင္တဲ႔ စိတ္ထားျမတ္သူ လူပုဂၢဳိလ္ကုိ ေစာ္ကားတဲ႔အျပစ္ပဲ ရွိေသးတာေနာ္ ။ (ဘုန္းႀကီးေတြေတာ္ေတာ္ေၾကာင္တာပဲ) ၊ (မဘသဘုန္းႀကီးဆုိဆြမ္းမေလာင္းဘူး) ၊ (သကၤန္းပတ္၊ကတုံးတုံး ထားတာကလြဲလုိ႔ မင္းတုိ႔နဲ႔ငါ ဘာမွမထူးဘူး) ၊ (၉၆၉ အၾကမ္းဖက္ဘုန္းႀကီးေတြ) စသျဖင္႔ မၾကား၀ံ႔မနာသာ သံဃာကုိေစာ္ကားခဲ႔ၾကသူေတြကေတာ႔ ေစာေစာကအျပစ္ေတြထက္ အဆရာေထာင္ပုိႀကီးေလးတဲ႔ ၀ဋ္ေၾကြး ႀကီးေတြ ေပးဆပ္ၾကရဦးေတာ႔မွာပါပဲ ။ သူတုိ႔ မသိရွာတာက ရဟန္းေတာ္ေတြ အညီအညြတ္ စည္းေ၀းၿပီးေတာ႔ ဖြဲ႕စည္းလုိက္တဲ႔ အဖြဲ႕အစည္းမွန္သမွ်ဟာ သံဃာထုိက္တယ္ ဆုိတာပါပဲ ။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ဒုလႅဘရဟန္း ျဖစ္ခြင္႔ရဖုိ႔ သိမ္တက္ ကမၼ၀ါညွပ္ေပးၾကတဲ႔ ရဟန္းေတာ္ (၃)ပါးစု ၊ (၅)ပါးစု ေလးေတာင္မွ သံဃာထုိက္ပါတယ္ ဆုိရင္ တိပိဋကဆရာေတာ္ႀကီးေတြ အက်ဳိးေတာ္ေဆာင္ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ၊ ကမာၻ႕ဗုဒၶတကၠသုိလ္ အဓိပတိ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ အညီအညြတ္စည္းေ၀းလုိ႔ဖြဲ႕စည္းထားတဲ႔ မဘသအဖြဲ႕ႀကီးဟာ ပုိလုိ႔ေတာင္ သံဃာထုိက္ မယ္ဆုိတာ သူတုိ႔မသိၾကရွာတာ သိပ္သနားစရာေကာင္းပါတယ္ ။ သံဃာထုိက္ေတာ႔ ဘာျဖစ္တုန္းလုိ႔ ကပ္တီး ကပ္ဖဲ႔ေမးဦးမဲ႔ အမုိက္အမဲေလးေတြကုိ သနားသျဖင္႔ ေျဖေပးပါ႕မယ္ ။ သံဃာဆုိတဲ႔ ဘုရားသားေတာ္အဖြဲ႕ႀကီး ဟာ ရတနာ(၃)ပါးအ၀င္အပါ ကုိးကြယ္ရာအစစ္ျဖစ္တဲ႔ ကုိးပါးေသာဂုဏ္ေတာ္ေတြနဲ႔ ျပည့္စုံေသာ အဖြဲ႕အစည္း ႀကီးလုိ႔ (ဘုရား၊တရား၊သံဃာ) ဒါကုိဆက္စပ္ေတြးမိရင္ ပုဂၢဳိလ္စြဲသက္သက္နဲ႔ ရတနာသုံးပါးေစာ္ကားမိသူမွာ သာသနာကြယ္ၿပီဆုိတာ သိသင္႔၊ေၾကာက္သင္႔ပါတယ္ ။ ပရြက္ဆိတ္သတ္ဖုိ႔ အားမထုတ္ရေပမဲ႔ ဆင္ႀကီးသတ္ဖုိ႔ ေတာ႔ ႀကီးစြာေသာ အားထုတ္မႈအကုသုိလ္ႀကီးျပဳရလုိ႔ ပုိအျပစ္ႀကီးသလုိပဲ သာမာန္လူထက္ ေစတနာမြန္ျမတ္ တဲ႔ လူသူေတာ္ေကာင္း ၊ လူထက္ ဂုဏ္ေတာ္(၉)ပါးထုိက္တဲ႔သံဃာ ၊ ရွင္သာရိပုၾတာ ၊ ရွင္မဟာေမာဂၢလန္ စတဲ႔ မဟာသာ၀က အဂၢသာ၀က အရိယာရဟႏာၱႀကီးေတြနဲ႔ တတန္းထဲ တဖြဲ႕ထဲျဖစ္တဲ႔ သံဃာကုိ ေစာ္ကားမိရင္ ဘယ္ေလာက္ အျပစ္ႀကီးမလဲ ဆုိတာ ေတြးၾကည့္မိ႐ုံနဲ႔ ၾကက္သီးေမြးညွင္းထေလာက္ေအာင္ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းလွပါတယ္ ။

ဒီေလာက္ ေစတနာေရွ႕ထား သတိေပးေနတဲ႔ၾကားက (သူတုိ႔ေတြလဲ ဘုန္းႀကီးေတြကုိ ႐ုိက္ခဲ႔၊သတ္ခဲ႔ၾကတာပဲ ၊ မီးေလာင္ဗုံးနဲ႔ထုခဲ႔ၾကတာပဲ)လုိ႔ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ဆင္ေျခကန္ေနဦးမယ္ဆုိရင္ေတာ႔ သူမ်ားအကုသုိလ္လုပ္တာနဲ႔ ကုိယ္ပါလုိက္အကုသုိလ္လုပ္ခ်င္ၾကတဲ႔ ၊ အကုသုိလ္ကုိမွ အတုခုိးခ်င္ အမွ်ယူခ်င္ေနၾကတဲ႔ လူ႕အႏၶ ၊ လူ႕ဗာလ ေတြကုိ ဘာမွမေျပာေတာ႔ပါဘူးဗ်ာ ။ စားပါဗ်ာ - သူမ်ားခ်ီးစားတုိင္း လုိက္ၿပီး ခ်ီးစားၾကပါ ၊ လုပ္ပါဗ်ာ - ေဟ႔ မင္းက ေခြးခ်ီးစားတာ ၊ ငါက လူခ်ီးစားတာ မင္းထက္ငါသာတယ္ကြ လုိ႔ ခ်ီးစားဂုဏ္ၿပဳိင္ လုပ္ခ်င္သပ ဆုိလဲ လုပ္ပါဗ်ာ ။ ဆုိဆုံးမလုိ႔ မရသူေတြကုိေတာ႔ လႊတ္ထား႐ုံ ၊ ဥေပကၡာျပဳ႐ုံကလြဲလုိ႔ အျခားမရွိၿပီ ။

နိဂုံးစကား မွာၾကားခ်င္ပါသည္ ။ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔သည္ တည့္မတ္၊မွန္ကန္ေစလုိေသာ ေစတနာျဖင္႔ ေ၀ဖန္၊ေထာက္ျပ၊ဆုံးမျခင္းအမႈကုိ ျပဳၾက၏ ။ ထုိသုိ႔ျပဳေသာ ေ၀ဖန္စကား၊ေ၀ဖန္စာေၾကာင္႔ သူတပါးမခံသာ ျဖစ္ေစကာမူ ထုိသူအတြက္ တစုံတရာေသာ အက်ဳိးျဖစ္မည္ဆုိလွ်င္ ထုိစကားကုိလဲ ေျပာထုိက္၏ လုိ႔ သင္ယူခဲ႔ ပါတယ္ ။ ၄င္းနဲ႔ဆန္႔က်င္ဖက္ သူယုတ္မာ၊လူမုိက္တုိ႔သည္ကား မွန္လဲမမွန္ အက်ဳိးလဲမရွိသည့္အျပင္ သူတပါး အက်ဳိးပ်က္စီးေအာင္ ၊ သူတပါးထိခုိက္နစ္နာေအာင္ ေစတနာဆုိးျဖင္႔ ကဲ႕ရဲ႕ျပစ္တင္စကား ဆိုၾက၊ေရးၾက၏ ။ ထုိသူတုိ႔ျပဳေသာကံသည္ သူတပါးထိမထိ မေသခ်ာေသး ၊ မိမိမွာကား လက္ရွိဘ၀မွာပင္ ယုတ္ညံ့ေသာသူ ၊ မုိက္မဲေသာသူအျဖစ္ ပညာရွိတုိ႔႐ႈံ႕ခ်ျခင္းကုိ အရင္ခံရလ်က္ သံသရာအဆက္ဆက္လဲ ၀ဋ္ေၾကြးေပးဆပ္ရေပ မည္ ဟု လဲ တရားေတာ္ေတြမွာ သင္ယူနာၾကားခဲ႔ရပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔မုိ႔ စကားတခြန္း၊စာတပုဒ္ မေျပာခင္ ၊ မေရးခင္မွာ အရင္စဥ္းစားပါ ၊ မိမိစိတ္ကုိျပန္ၾကည့္ပါ ၊ ငါ ေစတနာေကာင္းနဲ႔ ေထာက္ျပေ၀ဖန္မွာလား ၊ ငါ ေစတနာဆုိးနဲ႔ သူတပါးပ်က္စီးေအာင္ အပုပ္ခ်တုိက္ခုိက္မွာလားလုိ႔ ၊ - - - -

ခ်မ္းေျမ႕စြာ ေစတနာစကားေကာင္းမ်ား ေျပာၾကားနုိင္ၾကပါေစသတည္း ။

                                                                             ( ၀ီမံသာ )