၆။ သဟဇာတ ပစၥယ (နိေဒၵသ)

စတၱာေရာခႏၶာ အ႐ူပီေနာ အညမညံ သဟဇာတ ပစၥေယနပစၥေယာ ။ စတၱာေရာမဟာဘူတာ အညမညံ သဟဇာတ ပစၥေယနပစၥေယာ ။ ၾသကၠံတိကၡေဏ နာမ႐ူပံ အညမညံ သဟဇာတ ပစၥေယနပစၥေယာ ။

      စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ စိတၱသမု႒ာနာနံ ႐ူပါနံ သဟဇာတ ပစၥေယနပစၥေယာ ။ မဟာဘူတာ ဥပါဒါ႐ူပါနံ သဟဇာတ ပစၥေယနပစၥေယာ ။ ႐ူပီေနာဓမၼာ အ႐ူပီနံဓမၼာနံ ကိဥၥိကာေလ သဟဇာတ ပစၥေယနပစၥေယာ ၊ကိဥၥိကာေလ န သဟဇာတ ပစၥေယနပစၥေယာ ။

သဟဇာတ ပစၥည္း ဆုိတာ အတူတကြျဖစ္ျခင္းအားျဖင္႔ ေက်းဇူးျပဳတတ္တဲ႔ သေဘာကုိေခၚပါတယ္ ။ မီးထြန္းတာ နဲ႔ တၿပိဳင္နက္ မီးေရာင္ေပၚလာရသလုိပါပဲ ။ ဘယ္တရားေတြ အတူတကြျဖစ္ေလ႔ရွိသလဲ ဆုိတာ ရွင္းျပထားပါတယ္။

နာမ္ခႏၶာ(၄)ပါးဟာ အခ်င္းခ်င္းအျပန္အလွန္အမွီသဟဲျပဳရင္း အတူတကြျဖစ္ၾကပါတယ္ ။ ထုိ(၄)ပါးမွာ

၁ ။ ဝိဥာဏကၡႏၶာ ၊ ၂ ။ သညာကၡႏၶာ ၊ ၃ ။ ေဝဒနာကၡႏၶာ ၊ ၄ ။ သခၤါရကၡႏၶာ တုိ႔ျဖစ္ၾကပါတယ္ ။ စိတ္တခုျဖစ္ေပၚလာတာနဲ႔ ဒီခႏၶာေလးပါးဟာ တၿပဳိင္နက္ အတူတကြျဖစ္ေပၚလာၾကပါတယ္ ။ တပါးကေနာက္က်ျဖစ္ေပၚတာမရွိပါဘူး။ဖြားဖက္ေတာ္ ေတြလုိ႔ေျပာရပါမယ္ ။ ဝိဥာဏကၡႏၶာက သိျခင္းသေဘာျဖစ္ပါတယ္ ။ အာ႐ုံမွန္သမွ်ကုိ သိ႐ုံသိလုိက္ၿပီး သိျခင္းကိစၥၿပီးတာ နဲ႔ ပ်က္သြားပါေတာ႔တယ္ ။    သညာကၡႏၶာက မွတ္သားျခင္းသေဘာျဖစ္ပါတယ္ ။ သိတာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ မွတ္လုိက္တယ္ ၊ မွတ္ျခင္းကိစၥၿပီးတာနဲ႔ ပ်က္သြားပါေတာ႔တယ္ ။ ဒီသညာရဲ႕ မွတ္သားမႈဟာ အင္မတန္အရာက်ယ္ပါတယ္ ။တေလာကလုံး အဆင္း၊အသံ၊လူ၊တိရိစၧာန္၊အမွန္၊အမွား ရွိရွိသမွ်ပညတ္အားလုံးကုိ သူမွတ္တဲ႔အတုိင္း ထင္ျမင္၊ေျပာဆုိ၊လုပ္ကုိင္ ေနၾက ရပါတယ္ ။ သူကပုိင္းျခားနားလည္တဲ႔သတၱိမရွိဘူး ။ မွန္မွန္မွားမွား အကုန္မွတ္တာပဲ ။ ဥပမာ ကေလးေလးတေယာက္ကုိ မင္းနံမယ္ ဝင္းနုိင္ကြ၊မွတ္ထားဆုိတာနဲ႔ တသက္လုံး သူ႕ကုိယ္သူ ဝင္းနုိင္လုိ႔မွတ္လုိက္ေတာ႔တာပဲ ။ ငါကမင္းအေဖကြဆုိ ရင္လဲ တသက္လုံးအဲဒီလူကုိ အေဖလုိ႔မွတ္လုိက္ေတာ႔တာပဲ ။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ လူေတြ၊သတၱဝါေတြဟာ တကယ္႔အစစ္အမွန္ အရွိ တရားေတြအေပၚမွာ မွတ္သားထားတဲ႔အတုိင္း ပညတ္တင္ဖုံးလႊမ္းၿပီး ထင္ျမင္၊ေျပာဆုိ၊လုပ္ကုိင္ ေနၾကရတာျဖစ္ပါတယ္။

          ေဝဒနာကၡႏၶာက ခံစားျခင္းသေဘာျဖစ္ပါတယ္ ။ ေဝဒနာ(၃)မ်ဳိးရွိပါတယ္ ။ ေကာင္းတယ္လုိ႔ခံစားတဲ႔ ေသာမနႆ ေဝဒနာ ၊ မေကာင္းဘူးလုိ႔ခံစားတဲ႔ ေဒါမနႆေဝဒနာ ၊ ေကာင္း၊မေကာင္းမဟုတ္ လစ္လ်ဴ႐ႈၿပီးခံစားတဲ႔ ဥေပကၡာေဝဒနာ ရယ္လုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္ ။ သိတာ၊မွတ္တာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ ခံစားလုိက္တယ္ ။ ခံစားျခင္းကိစၥၿပီးတာနဲ႔ ပ်က္သြားပါေတာ႔တယ္ ။ ဒီေနရာမွာ သိ႐ုံမွ်သိတဲ႔အခုိက္ ျဖစ္တဲ႔ခံစားမႈမွာ ဥေပကၡာေဝဒနာပဲေပၚပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔မုိ႔ ဗုဒၶျမတ္စြာက ျမင္ရင္ျမင္႐ုံမွ် ၾကားရင္ၾကား႐ုံမွ်သေဘာထားဖုိ႔ တုိက္တြန္းေတာ္မူခဲ႔တာပါ ။ အာ႐ုံသိေနာက္ကုိ ေတာက္ေလွ်ာက္လုိက္မိၿပီဆုိရင္ေတာ႔ ေကာင္း၊မေကာင္းခံစားခ်က္ေတြဝင္လာၿပီး ႀကဳိက္၊မႀကဳိက္ဆုိတဲ႔ ကိေလသာတရားေတြ ပူးဝင္ေႏွာင့္ယွက္ေတာ႔မွာ ျဖစ္ပါ တယ္ ။ သခၤါရကၡႏၶာကေတာ႔ ျပဳျပင္စီရင္၊ေျပာင္းလဲျခင္းသေဘာ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒီမွာ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သခၤါရကုိ ေျပာင္းလဲျခင္းလုိ႔ပဲ မွတ္ေနၾကပါတယ္ ။ ေျပာင္းလဲျခင္းက အက်ဳိး(ပစၥယုပၸန္)သာျဖစ္ၿပီး ျပဳျပင္စီရင္ျခင္း(ဝါ)ျပဳလုပ္ျခင္းက အေၾကာင္း(ပစၥယ)ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔ သခၤါရကၡႏၶာရဲ႕ မူလတရားကုိယ္အရ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ ျပဳျပင္စီရင္ျခင္းလုိ႔သာ ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္ ။ သိတာ၊မွတ္တာ၊ခံစားတာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ ျပဳျပင္စီရင္လုိက္တယ္ ။ ျပဳလုပ္ျခင္းကိစၥၿပီးတာနဲ႔ ပ်က္သြား ပါေတာ႔တယ္ ။ နာမ္ခႏၶာအားလုံးထဲမွာ အရာအက်ယ္ဆုံး၊ကိစၥအမ်ားဆုံးဟာ သခၤါရကၡႏၶာပဲျဖစ္ပါတယ္ ။ စိတ္တခုျဖစ္တာ နဲ႔ ယွဥ္တြဲပါေလ႔ရွိတဲ႔ သဗၺစိတၱသာဓာရဏေစတသိက္(၇)ပါးမွာ သညာ၊ေဝဒနာကလြဲရင္ က်န္  ဖႆ၊ဇီဝိတိေျႏၵ၊ေစတနာ၊ ဧကဂၢတာ၊မနသိကာရ (၅)ပါးစလုံးဟာ သခၤါရကၡႏၶာပဲျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႔လဲ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက သေဗၺ ဓမၼာ သခၤါရာ လုိ႔ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။ ခပ္သိမ္းေသာတရားတုိ႔သည္ ျပဳျပင္စီရင္ျခင္း၊ျပဳလုပ္ျခင္းေၾကာင္႔ ျဖစ္ပ်က္၊ ေျပာင္းလဲေနရျခင္း သေဘာသာ ရွိသည္လုိ႔ ဆုိလုိတာျဖစ္ပါတယ္ ။

          မဟာဘူတ ဓါတ္ႀကီး(၄)ပါးဟာလဲ အခ်င္းခ်င္း၊အျပန္အလွန္အမွီသဟဲျပဳရင္း အတူတကြျဖစ္ေပၚၾကပါတယ္ ။ ဒီ ႐ုပ္ ဓါတ္ႀကီးေလးပါးဟာ တဦးျခင္းကုိ အထည၊္ကုိယ္အေနနဲ႔မရပါဘူး။ အတူတကြေပါင္းစပ္ဖြဲ႔စည္းၾကေတာ႔မွ အထည္၊ ကုိယ္အျဖစ္မွတ္ယူနုိင္ပါတယ္ ။ ဒီမဟာဘုတ္ဓါတ္ႀကီး(၄)ပါးကေတာ႔ -  ၁ ။ ပထဝီဓါတ္ = မာျခင္း၊ေပ်ာ႔ျခင္း သေဘာ (ေျမထု၊အထိအေတြ႕ကုိယ္ တုိ႔တြင္ ထင္ရွား၏) ။ ၂ ။ ေတေဇာဓါတ္ = ပူျခင္း၊ေအးျခင္းသေဘာ (မီးအရွိန္၊ဥတုရာသီ တုိ႔တြင္ ထင္ရွား၏) ။ ၃ ။ အာေပါဓါတ္ = ယုိစီးျခင္း၊ဖြဲ႕စည္းျခင္းသေဘာ (ေရထု၊႐ႊံ႕ေစး၊ခၽြဲ၊သလိပ္ စသည္တုိ႔တြင္ ထင္ ရွား၏) ။ ၄ ။ ဝါေယာဓါတ္ = ေထာက္ကန္ျခင္း၊လႈပ္ရွားျခင္းသေဘာ (ေလထု၊ေ႐ြ႕လ်ားမႈအလုံးစုံတုိ႔တြင္ထင္ရွား၏) ။

          အမိဝမ္းထဲမွာ ပဋိသေႏၶေနရတဲ႔အခ်ိန္မွာ ႐ုပ္နဲ႔နာမ္တုိ႔ဟာ အျပန္အလွန္အမွီသဟဲျပဳရင္း အတူတကြျဖစ္ၾကရပါ တယ္ ။ ဘယ္လုိျဖစ္သလဲဆုိေတာ႔ အတိတ္ဘဝက စုတိစိတ္က်ၿပီးတာနဲ႔ တၿပဳိင္နက္ ပဋိသေႏၶစိတ္ကေလးျဖစ္တယ္ ။ ပဋိသေႏၶစိတ္ျဖစ္တာနဲ႔တၿပိဳင္နက္ အတိတ္ကံအားေလ်ာ္စြာ ကမၼဇ႐ုပ္ကေလးစျဖစ္တယ္ ။ စိတ္ကေလးေနတဲ႔အိမ္ျဖစ္လုိ႔ ဟဒယဝတၳဳႏွလုံးအိမ္လုိ႔ေခၚတယ္ ။ အဲဒီ အစဇာတိစိတ္ကေလးနဲ႔ ကမၼဇ႐ုပ္ဟဒယဝတၳဳတုိ႔ဟာ တခုကုိတခု အျပန္အလွန္ အမွီသဟဲျပဳၿပီး အတူျဖစ္၊အတူပ်က္ၾကရင္း တေျဖးေျဖးရင္႔က်က္ႀကီးထြား ႐ုပ္အသစ္၊စိတ္အသစ္ေတြ ပြားလာႀကရတာ သဟဇာတ ပစၥယရဲ႕ ေက်းဇူးျပဳျခင္းပါပဲ ။

          (၈၉)ပါးေသာစိတ္၊(၅၂)ပါးေသာေစတသိက္ တရားေတြနဲ႔ ထုိစိတ္တုိ႔ျခယ္လွယ္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ရတဲ႔ ဆုိင္ရာစိတၱဇ ႐ုပ္တရားေတြဟာလဲ သဟဇာတပစၥယ၏ ေက်းဇူးျပဳမႈေၾကာင္႔ အတူတကြျဖစ္၊အတူတကြပ်က္ၾကရပါတယ္ ။ စိတ္ဟာ အာ႐ုံသိျခင္းသေဘာမွ်သာျဖစ္ၿပီး သူ႕ခ်ည္းသက္သက္ေတာ႔ ကုသုိလ္၊အကုသိုလ္ မျဖစ္နူိင္ေသးပါဘူး ။ စိတ္ကုိအေရာင္ ျခယ္တဲ႔ ေစတသိက္တရားေတြ (အထူးသျဖင္႔ ကုသုိလ္ေစတသိက္(၁၄)ပါး၊အကုသုိလ္ေစတသိက္(၁၄)ပါး) ပူးယွဥ္လာ ေတာ႔မွ ေကာင္းစိတ္၊ဆုိးစိတ္ရယ္လုိ႔ ျဖစ္ၾကရတာပါ ။ စိတၱဇ႐ုပ္သေဘာထင္ရွားေအာင္ေျပာရရင္ အေဝးက မိမိအိမ္ကုိ လွမ္းအာ႐ုံျပဳၾကည့္လုိက္ပါ ။ အိမ္ဟာမိမိေရွ႕မွာ မရွိေပမဲ႔ ဒါအိမ္ေရွ႕၊ဒါမီးဖုိေခ်ာင္စသျဖင္႔ ထင္ထင္ရွားရွားစိတ္မွာျမင္လာ ရတဲ႔ အိမ္ပုံသ႑ာန္ေတြဟာ စိတၱဇ႐ုပ္ပါပဲ ။ ဒီစိတ္ေစတသိက္ေတြနဲ႔ စိတၱဇ႐ုပ္ေတြ အတူျဖစ္၊အတူပ်က္ေနၾကတာကုိပဲ အေတြး၊စိတ္ကူးလုိ႔ေခၚရၿပီး အေတြးေကာင္းေလ၊အစြဲႀကီးေလ ၊ စိတ္ကူးေကာင္းေလ သမုဒယျဖစ္ေလနဲ႔ ဘဝရဲ႕ ဒုကၡ သံသရာလည္ေနၾကရတာ ပုထုဇဥ္သတၱဝါတုိ႔သဘာဝျဖစ္ပါတယ္ ။

          ကၽြန္ေတာ္္တုိ႔ ႐ုပ္လုိ႔သိေနၾကတဲ႔ အရာဝတၳဳမွန္သမွ်ဟာလဲ မဟာဘုတ္ဓါတ္ႀကီးေလးပါးနဲ႔ ၄င္းတုိ႔ကုိေပါင္းစပ္အစြဲ ျပဳ ေခၚေဝၚေနရတဲ႔ ႐ုပ္ဓါတ္(၂၄)ပါး တုိ႔ အတူတကြသဟဇာတျဖစ္ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ႔ အျခင္းအရာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။ သိပၸံ ပညာနဲ႔ ဓါတ္ခြဲၾကည့္ေတာ႔လဲ အလြန္ေသးငယ္တဲ႔ (Atom)ေခၚတဲ႔ျမဴမႈန္ေလးေတြကုိပဲေတြ႕ရပါတယ္ ။ ကံ၊စိတ္၊ဥတု၊ အာဟာရ အေၾကာင္းတရားတုိ႔ျပဳျပင္မႈျဖင္႔ အၿမဲေျပာင္းလဲေနရတဲ႔ သေဘာပဲရွိပါတယ္ ။

          ဟဒယဝတၴဳႏွလုံးအိမ္ ႐ုပ္တရားေလးဟာ ပဋိသေႏၶစိတ္နာမ္တရားေလးကုိ ပဋိသေႏၶကာလမွာ သဟဇာတပစၥယ ျဖင္႔ ေက်းဇူးျပဳတတ္ေပမဲ႔ က်န္အခ်ိန္ေတြမွာေတာ႔ အတူမျဖစ္ၾကပါဘူး ။

          အမွန္တရားကုိလုိလားေသာ ခ်စ္စြာေသာစာ႐ႈသူ ။ မိမိခႏၶာမွာ ျဖစ္လာသမွ်ေသာ ႐ုပ္တရား၊နာမ္တရားေတြဟာ တခုကုိတခု(တခ်ဳိ႕အျပန္အလွန္အမွီျပဳလ်က္)အတူျဖစ္၊အတူပ်က္ေနၾကတဲ႔ ဒီသေဘာတရားေတြၾကားထဲမွာ အတၱဆုိတာ ရွာလုိ႔ကုိမရွိပါဘူးလုိ႔ ထင္ရွားသိလုိက္ရင္ျဖင္႔ ငါစြဲဒိ႒ိ ျပဳတ္ပါၿပီ ။ ျဖစ္လုိက္၊ပ်က္လုိက္ ဆက္တုိက္လည္ပတ္ေနရတာမုိ႔ ျပတ္တယ္လုိ႔လဲမဟုတ္၊ၿမဲတယ္လုိ႔လဲမဟုတ္ဆုိတဲ႔ အစြဲကင္းကင္း၊သံသယရွင္းရွင္းနဲ႔ အားထုတ္ပြားမ်ားသြားမယ္ဆုိရင္ သံသရာစက္ရဟတ္ ျပတ္ဖုိ႔ရာ လက္တကမ္းသာလုိပါမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းေကာင္းပါးလုိက္ရပါသည္ ။                                                                                          ဝီမံသာ (၁၉-၉-၂၀၁၃)

မွတ္ခ်က္ ။           ။ ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။ ေဆာင္းပါးပုံစံျဖင့္ ေရးသားရျခင္းျဖစ္ပါသျဖင့္ အၿပီးတုိင္မေဖာ္ျပနုိင္ျခင္းအေပၚ

နားလည္ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္ပါသည္ ။ (စာေရးသူ)