စတၱာေရာခႏၶာ အ႐ူပီေနာ
အညမညံ နိႆယ ပစၥေယနပစၥေယာ ။ စတၱာေရာမဟာဘူတာ အညမညံ နိႆယ ပစၥေယနပစၥေယာ ။ ၾသကၠံတိကၡေဏ နာမ႐ူပံ
အညမညံ နိႆယ ပစၥေယနပစၥေယာ ။
စိတၱေစတသိကာ ဓမၼာ စိတၱသမု႒ာနာနံ ႐ူပါနံ နိႆယ
ပစၥေယနပစၥေယာ ။ မဟာဘူတာ ဥပါဒါ႐ူပါနံ နိႆယ ပစၥေယနပစၥေယာ ။
စကၡာယတနံ စကၡဳဝိဥာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ
နိႆယ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။
ေသာတာယတနံ ေသာတဝိဥာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥ
ဓမၼာနံ နိႆယ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။
ဃာနာယတနံ ဃာနဝိဥာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ
နိႆယ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။
ဇိဝွါယတနံ ဇိဝွါဝိဥာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥ
ဓမၼာနံ နိႆယ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။
ကာယာယတနံ ကာယဝိဥာဏဓာတုယာ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ
နိႆယ ပစၥေယန ပစၥေယာ ။
ယံ ႐ူပံ နိႆာယ မေနာဓါတုစ မေနာဝိဥာဏဓါတုစ ဝတၱံတိ
၊ တံ ႐ူပံ မေနာဓါတုယာစ မေနာဝိဥာဏဓါတုယာစ တံ သမၸယုတၱကာနဥၥ ဓမၼာနံ နိႆယ ပစၥေယန ပစၥေယာ
။
နိႆယ
ပစၥည္း ဆုိတာ မွီရာ၊အားထားရာအျဖစ္နဲ႔
ေက်းဇူးျပဳတတ္တဲ႔ သေဘာကုိေခၚပါတယ္ ။ သစ္ပင္တပင္ျဖစ္ ေပၚလာဖုိ႔ ေျမႀကီးဟာ မွီရာအျဖစ္နဲ႔
ေက်းဇူးျပဳသလိုပါပဲ ။
နာမ္ခႏၶာ(၄)ပါးဟာ အခ်င္းခ်င္းအျပန္အလွန္
မွီရာ၊အားထားရာအျဖစ္နဲ႔ ေက်းဇူးျပဳၾကပါတယ္ ။ ထုိ(၄)ပါးမွာ
၁ ။ ဝိဥာဏကၡႏၶာ ၊ ၂ ။ သညာကၡႏၶာ ၊ ၃ ။ ေဝဒနာကၡႏၶာ ၊ ၄ ။
သခၤါရကၡႏၶာ တုိ႔ျဖစ္ၾကပါတယ္ ။ စိတ္တခုျဖစ္ေပၚလာတာနဲ႔ ဒီခႏၶာေလးပါးဟာ တၿပဳိင္နက္ အတူတကြျဖစ္ေပၚလာၾကပါတယ္
။ ဝိဥာဏကၡႏၶာ က သိျခင္းသေဘာ ၊ သညာကၡႏၶာ က မွတ္သားျခင္းသေဘာ ၊ ေဝဒနာကၡႏၶာ က ခံစားျခင္းသေဘာ နဲ႔ သခၤါရကၡႏၶာ က ျပဳျပင္စီရင္၊ေျပာင္းလဲျခင္းသေဘာ
ျဖစ္ပါ တယ္ ။ သိစိတ္ကုိမွီၿပီး မွတ္စိတ္ျဖစ္ရသလုိ မွတ္စိတ္ကုိမွီၿပီး သိစိတ္ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္
။ ဒီလုိပဲ ျပဳျပင္စီရင္မႈကုိမွီၿပီး ခံစားမႈ ျဖစ္ရသလုိ ခံစားမႈအေပၚလုိက္ၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေပးၾကရျပန္တာ
နိႆယပစၥယရဲ႕ အျပန္အလွန္ မွီရာအျဖစ္နဲ႔ ေက်းဇူး ျပဳတတ္တဲ႔ သဘာဝပါပဲ ။ ေျမဆီေျမႏွစ္အားေကာင္းရင္ေကာင္းသလုိ
အပင္ရွင္သန္ဖြံ႕ထြားရပါတယ္ ။ ဒီအတုိင္းပဲ အမွတ္ အားေကာင္းရင္ ေကာင္းသလုိ အသိအားေကာင္းလာတတ္တာ
၊ အမွတ္မွားရင္မွားသလုိ အလုပ္မွားတတ္တာ ၊ ေဝဒနာ ျပင္းထန္ေလ ျပဳျပင္ေပးရမႈျပင္းထန္ေလ
ျဖစ္ရတာ ၊ သိမႈထင္ရွားေလ ေဝဒနာထင္ရွားေလ ျဖစ္ရတာ စတဲ႔အျဖစ္ေတြမွာ နိႆယပစၥယ အေၾကာင္းသာရွိၿပီး
ငါမရွိၿပီဟု မွတ္ရပါမယ္ ။
မဟာဘူတ
ဓါတ္ႀကီး(၄)ပါးဟာလဲ အခ်င္းခ်င္း၊အျပန္အလွန္ မွီရာ၊အားထားရာအျဖစ္နဲ႔ ေက်းဇူးျပဳၾကပါတယ္
။ ဒီ ႐ုပ္ ဓါတ္ႀကီးေလးပါးဟာ တဦးျခင္းကုိ အထည၊္ကုိယ္အေနနဲ႔မရပါဘူး။ အတူတကြေပါင္းစပ္ဖြဲ႔စည္းၾကေတာ႔မွ
အထည္၊ ကုိယ္အျဖစ္မွတ္ယူနုိင္ပါတယ္ ။ ဒီမဟာဘုတ္ဓါတ္ႀကီး(၄)ပါးကေတာ႔ - ပထဝီဓါတ္
၊ ေတေဇာဓါတ္ ၊ အာေပါဓါတ္ ၊ ဝါေယာဓါတ္ တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္ ။
အမိဝမ္းထဲမွာ
ပဋိသေႏၶေနရတဲ႔အခ်ိန္မွာ ႐ုပ္နဲ႔နာမ္တုိ႔ဟာ အျပန္အလွန္ မွီရာ၊အားထားရာအျဖစ္နဲ႔ ေက်းဇူးျပဳၾက
ပါတယ္ ။ ဘယ္လုိျဖစ္သလဲဆုိေတာ႔ အတိတ္ဘဝက စုတိစိတ္က်ၿပီးတာနဲ႔ တၿပဳိင္နက္ ပဋိသေႏၶစိတ္ကေလးျဖစ္တယ္
။ အဲဒီပဋိသေႏၶစိတ္ကေလးကုိမွီၿပီးေတာ႔ ကမၼဇ႐ုပ္ကေလးျဖစ္တယ္ ။ ဟဒယဝတၳဳႏွလုံးအိမ္လုိ႔ေခၚတဲ႔ အဲဒီ ကမၼဇ႐ုပ္ ကေလးကုိမွီၿပီးေတာ႔ပဲ
ပဋိသေႏၶစိတ္ကေလးက ျဖစ္ရပါတယ္ ။ ၾကက္ဥနဲ႔ၾကက္မ
ဘယ္သင္းကအစလဲ မသိနုိင္သလုိပဲ ဒီဇာတိ႐ုပ္နဲ႔နာမ္ႏွစ္ပါးဟာလဲ အစမထင္ပဲ လွ်ပ္တျပက္အတြင္းမွာ
တၿပဳိင္နက္ျဖစ္ၾက၊ပ်က္ၾကရပါတယ္ ။
စိတ္၊ေစတသိက္တရားေတြဟာ
ဆုိင္ရာစိတၱဇ႐ုပ္တရားေတြရဲ႕ မွီရာအားထားရာအျဖစ္နဲ႔
ေက်းဇူးျပဳၾကပါတယ္ ။ စိတ္ဟာ အာ႐ုံသိျခင္းသေဘာမွ်သာျဖစ္ၿပီး
စိတ္ကုိအေရာင္ျခယ္တဲ႔ ေစတသိက္တရားေတြ ပူးယွဥ္လာေတာ႔မွ မွတ္သားမႈ ခံစားမႈ၊ ျပဳျပင္စီရင္မႈ
သေဘာေတြထင္ရွားလာပါတယ္ ။ မိန္းမလွရယ္လုိ႔မွတ္သားမႈ ၊ ႏွစ္သက္တယ္လုိ႔ခံစားမႈ ၊ ၾကည့္ခ်င္
လုိ႔ ၾကည့္တယ္၊ျမင္ေယာင္တယ္လုိ႔ ျပဳလုပ္မႈ ၊ အဲဒီစိတ္ေတြကုိအမွီျပဳၿပီး အလုိရွိရာအဆင္း႐ုပ္ဟာ
ျဖစ္ေပၚလာရပါတယ္ ။ အဲဒီျဖစ္ေပၚလာတဲ႔ မိန္းမလွ႐ုပ္သ႑ာန္ဟာ တကယ္႔အစစ္အမွန္တရားမဟုတ္လုိ႔
စိတၱဇ႐ုပ္လုိ႔ ေခၚရတာျဖစ္ပါတယ္ ။ တကယ္႔အစစ္အမွန္သာ
ဟုတ္မယ္ဆုိပါက အဲဒီမိန္းမလွဟာ မ်က္လုံးကုိေဖာက္ဝင္ၿပီး ရင္ဘတ္ထဲမွာ ငုတ္တုတ္ႀကီး ရွိ
ေနတယ္လုိ႔ ယူရေတာ႔မလုိပါပဲ ။ ဒါကုိ နက္နက္နဲနဲစဥ္းစားဆင္ျခင္မိရင္ ပုဂၢဳိလ္၊သတၱဝါ ရွာမရတဲ႔သေဘာကုိ
သိမွာပါ ။
ကၽြန္ေတာ္္တုိ႔
႐ုပ္လုိ႔သိေနၾကတဲ႔ အရာဝတၳဳမွန္သမွ်ဟာလဲ မဟာဘုတ္ဓါတ္ႀကီးေလးပါးကုိ အမွီျပဳလုိ႔ ၄င္းတုိ႔ကုိ ေပါင္းစပ္အစြဲျပဳ ေခၚေဝၚေနရတဲ႔ ႐ုပ္ဓါတ္ေတြသာ
ျဖစ္ပါတယ္ ။ အဆုိပါ႐ုပ္တရားေတြဟာ ကံ၊ စိတ္၊
ဥတု၊ အဟာရ အေၾကာင္းတရားတုိ႔ျပဳျပင္မႈျဖင္႔ အၿမဲေဖာက္ျပန္ေျပာင္းလဲေနရတဲ႔ သေဘာပဲရွိပါတယ္
။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ခႏၶာကုိယ္မွာ
ျပင္ပအာ႐ုံေတြကုိ ခံယူနူိင္၊သိနူိင္တဲ႔ ႐ုပ္တရား(၅)ပါး(ဝါ) ဝင္ေပါက္(၅)ေပါက္ရွိပါ တယ္။ ၄င္းတုိ႔မွာ အျမင္ဓါတ္(မ်က္ဝန္းအၾကည္)၊ အၾကားဓါတ္(နားအၾကည္)
၊ အနံ႔ခံဓါတ္(ႏွာေခါင္းအၾကည္) ၊ အရသာ ခံဓါတ္(လွ်ာအၾကည္) ၊ ထိသိဓါတ္(ကာယအၾကည္) တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္
။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ျမင္ေနရတဲ႔ မ်က္စိ၊နား၊ႏွာေခါင္း၊လွ်ာ၊ ကုိယ္ကာယေတြဟာ အာ႐ုံခံနုိင္တဲ႔
အပြင္႔ဓါတ္၊အၾကည္ဓါတ္ကေလးေတြ ရွိမေနရင္ အာ႐ုံေတြကုိဘယ္လုိမွသိနူိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး ။
ဒါေၾကာင္႔ မ်က္စိပါလ်က္ မျမင္နူိင္သူ၊ နားပါလ်က္မၾကားနူိင္သူ စတဲ႔သူေတြမွာ အဲဒီအၾကည္ဓါတ္ကေလး
ေတြ မရွိလုိ႔ မျမင္ရ၊မၾကားရျဖစ္ရတာပါ ။ ဒီအာ႐ုံခံတရားငါးပါးကုိအမွီျပဳၿပီးမွသာ ျမင္စိတ္၊ၾကားစိတ္၊နံစိတ္၊စားစိတ္၊ထိသိ
စိတ္ေတြသည္ ဆုိင္ရာေစတသိက္တရားေတြနဲ႔အတူ ယွဥ္တြဲျဖစ္ေပၚလာရတာဟာ နိႆယပစၥည္းကေက်းဇူးျပဳလုိက္လုိ႔
ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒီအၾကည္႐ုပ္တရားငါးပါးကုိမွီျပီးျဖစ္ရတဲ႔ အာ႐ုံသိစိတ္ေတြ ၊စိတၱဇ႐ုပ္ေတြ
၊ အေတြးဓမၼာ႐ုံေတြက ဆက္ၿပီး ေတာ႔ မွီရာအျဖစ္နဲ႔ ေက်းဇူးျပဳလုိက္ျပန္ေတာ႔ အေတြးစိတ္ေတြ၊အသိစိတ္ေတြ
စတဲ႔ စိတ္တရားေတြဟာ သက္ဆုိင္ရာ ေစတသိက္ တရားေတြနဲ႔ ယွဥ္တြဲၿပီးေတာ႔ ျဖစ္ၾက၊ပ်က္ၾကရျပန္ပါတယ္
။
အမွန္တရားကုိလုိလားေသာ ခ်စ္စြာေသာစာ႐ႈသူ
။ မိမိခႏၶာမွာ ျဖစ္လာသမွ်ေသာ ႐ုပ္တရား၊နာမ္တရား ေတြဟာ မွီရာရွိမွသာ ျဖစ္နူိင္၊ပ်က္နူိင္ၾကတဲ႔
ဒီသေဘာတရားကုိ ေသခ်ာဆင္ျခင္ေတြးၾကည့္လုိက္ရင္ ငါလုပ္တယ္ဆုိတာ တခုမွမပါ ၊ အမွီရွိရင္ျဖစ္
၊ ျဖစ္ၿပီးရင္ပ်က္ ဒီလုိနဲ႔ ဆက္ကာဆက္ကာ နိႆယပစၥည္းအေထာက္အပံ႔ခံၿပီးေတာ႔ ျဖစ္ပ်က္ သံသရာလည္ေနရတာကုိ
ဥာဏ္မွာပုိင္ပုိင္ဆုံးျဖတ္နူိင္ၿပီဆုိရင္ျဖင္႔ သကၠာယဒိ႒ိ ၊ ႆႆတဒိ႒ိ ၊ ဥေစၧဒဒိ႒ိေတြ ျပဳတ္ နူိင္ပါၿပီ ။ အစြဲကင္းကင္း၊သံသယရွင္းရွင္းနဲ႔ ယုံၾကည္သဒၶါခုိင္မာစြာျဖင္႔
ဆက္လက္အားထုတ္ ပြားမ်ားသြားမယ္ဆုိရင္ သံသရာစက္ရဟတ္ ျပတ္ဖုိ႔ရာ လက္တကမ္းသာလုိပါမည္ျဖစ္ေၾကာင္း
သတင္းေကာင္းပါးလုိက္ရပါသည္ ။
ဝီမံသာ
(၂၅-၉-၂၀၁၃)
မွတ္ခ်က္ ။ ။ ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။ ေဆာင္းပါးပုံစံျဖင့္
ေရးသားရျခင္းျဖစ္ပါသျဖင့္ အၿပီးတုိင္မေဖာ္ျပနုိင္ျခင္းအေပၚ
နားလည္ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္ပါသည္
။ (စာေရးသူ)
